İlk versiyonundan beri Pardus kullanmaya çalışıyor ve destekliyordum. Ama şu son yapılanmadan sonra her şeyde yaptıkları gibi Pardus’un da dibine incir suyu dökünce artık yeni dağıtımlara açılmak farz oldu…
Genelde sunucularda CentOS kullanırım ama yakın dostların/üstadların önerisi ile Debian’ı bir denemek istedim. Aslında önce Ubuntu denedim ancak her nedense çok memnun kalmadım. Bunun üzerine aslını deneyeyim ve Debian 6 ile başlangıç yapmaya karar verdim. Önce evde kurulum yaptım. İlk kurulum ile olabildiğince boş geliyor Debian. GNOME arayüzü oldum olası sadeliği ile cezbetmiştir beni. Öyle süs/püse hiç ihtiyaç duymayan biriyim. İşlev her zaman daha önemlidir…
Ağ yöneticisini bile ayrıca kurmak zorundasınız. Adam akıllı bir sistem için bol miktarda bileşen kurmanız gerekiyor ama bence böylesi daha güzel. Zira ihtiyaç duydukça kuruyorsunuz. Daha sade ve daha güzel bence.
Artık ihtiyaçlarımı tam olarak karşılayabildiğine inandığım için iş yerinde kullandığım Packard Bell notebook makinadaki Pardus Kurumsal-2 yi kaldırıp Debian kullanmaya karar verdim.
Siteden 6.0.6 sürümünü indirip kurdum. Nedense bu defa çok dolu kuruldu. Artık farklı bir seçenek mi seçtim anlamadım… 🙂
Tüm gerekli bileşenler kendisi kurulup geldi. Şu an çok memnunum. Aslan gibi de çalışıyor. Ön tanımlı gelen OpenOffice’yi kaldırdım. Biraz sancılı oldu ama oldu. Zira öncelikle gnome-office’yi kaldırmak gerekiyormuş. Bunu kaldırdıktan sonra OpenOffice’yi kolayca kaldırabiliyorsunuz. Daha sonra da LibreOffice de “dpkg -i ” ile kolayca kurulabiliyor…
Ses kartı, ekran kartı, Skype yani Pardus’da yaşadığım tüm sorunları Debian’da yaşamadım. Hatta VINN bile kolaylıkla devreye alındı.
Kısacası Pardus’u katledenlere kızan insanların kendilerini Debian’ın sakin ve huzurlu limanına yönelmesini hararetle öneriyorum.